خب، یکی دیگر از نقطه ضعف‌های روشنفکران، استدلال است.
بسیاری از آنها:
1. یا استدلالی ندارند و تنها بر پایه‌ی مشهورات نظر می‌دهند. مثال: هرکسی حق دارد آزاد باشد! (اگر بهشون بگید برای این حرفت دلیل بیار، یا مثل ماست نگاهتون میکنه، یا شروع میکنه به فحّاشی و . . به شخصه خیلی فحش خوردم.)
2. یا استدلال بسیار ضعیفی دارند، یعنی استدلال انها از سنخ تمثیل است، یا به مشهورات برمی گردد(گاهی اوقات مشهورات غلط) و نهایتا بعد از دو یا سه پرسش، به شما فحش می دهند. مثال:
-روشنفکر: همجنسبازان باید آزاد باشند.
-من: چرا؟
- چون آزادی حق هر انسانی است.
-من: چرا؟
- بی تمدّن وحشی دیکتاتور!!!
- خودتی!!!
3. یا استدلال دارند ولی خوب بلد نیستند بیان کنند. اینجا یه کم عوضی بازیه و کار هرکسی نیست.
بنده خدا استدلال داره ولی حرف زدن بلد نیست. در اینجور مواقع، باید یه کمی فن مناظره تون رو قوی کنید، اینطوری میتونید خیلی راحت طرف رو سر جاش بنشونید.(نکته: قرار نیست نامردی بکنید. گاهی اوقات هست که طرف استدلال داره، امّا مبنای فلسفیش باطله، اینجور مواقع چون بحث فلسفی طول میکشه، از این راه میتونید خیلی زود طرف مقابل رو ساکت کنید.)
درباره این سایت