اعتباری چیست؟

اعتباری تعاریف مختلفی دارد، امّا دو معنای آن خیلی از اوقات باهم اشتباه می‌شود:

معنای اوّل: اعتباری محض است، به عبارت دیگر، اعتباری یعنی قراردادی، یعنی چیزی که دو یا چندنفر، با همدیگر قرارداد می‌کنند. مثل نامگذاری خیابان‌ها. مسئولین شورای شهر، تصمیم می‌گیرند که نام خاصی را روی خیابانی بگذارند. هروقت هم که دوست داشته باشند، نام آن را عوض می‌کنند، هیچ مشکلی هم پیش نمی‌آید.

معنای دوم: اعتباری حقیقی. این نوع از اعتباری، اگرچه ساخته‌ی ذهن است، امّا ریشه‌ی در واقعیت دارد. یعنی براساس واقعیت ساخته شده است. مثل معنای علّت، معلول، است، مدیر، آرامش، آسایش، نظم و . . این معانی اگرچه ساخته‌ی ذهن هستند، امّا ریشه‌ی در واقعیت دارند. مثلا وقتی از نظم صحبت می‌کنیم، اگرچه مفهوم آن ساخته‌ی ذهن است، امّا نظم، یک واقعیت عینی است. همچنین است مفاهیم دیگر.

این نوع از اعتباریات، تمام زندگی ما را گرفته است و بدون آن نمی‌توان از علم، حقوق و ت صحبت کرد.

به عبارت دیگر، بخش عظیمی از علوم را همین اعتباریات تشکیل می دهند و تا موقعی که کسی تکلیف خود را با این اعتباریات مشخص نکند، نمی‌تواند در این مباحث قدم از قدم بردارد.