در بعضی از تجربههای تبلیغی، با افرادی مواجه میشدم که هرچه بیشتر به آنها احترام میگذاشتم، رفتارشان بدتر میشد. مثلا اگر در مسجد، آنها را تحویل میگرفتید و خوش و بش میکردید، شما را تحقیر میکرد، یا اگر سرکلاس به آنها احترام میگذاشتید، اصلا به شما گوش نمیداد. درک این آدمها برایم سخت بود، تا اینکه احادیث ناب و دلنشینی از امام علی (علیه السّلام) دیدم. امام علی (علیه السّلام) در احادیث خود به دستهای از مردم به نام فرومایگان اشاره میکنند که کاملا خلاف انسانهای کریم هستند. برای مثال:[1]
کن من الکریم على حذر إن أهنته و من اللّئیم إن أکرمته و من الحلیم إن أحرجته.»[2]
از کریم برحذر باش، اگر به او اهانت کردی، و از فرومایه برحذر باش، اگر را گرامی داشتی، از صبور برحذر باش، اگر او را به سختی انداختی!
کلّما ارتفعت رتبة اللّئیم نقص النّاس عنده و الکریم ضدّ ذلک.[3]
هرچقدر رتبهی انسان پست بالاتر رود، مردم نزد تو بیارزشتر شوند و انسان کریم، برعکس آن است.
امّا چاره چیست[4]:
فرّوا کلّ الفرار من اللّئیم الأحمق.»[5]
از انسان فرومایه، شدیدا فرار کنید.
یعنی اصلا کلّا نرید سراغ این افراد، اگر هم رفتید، به حدیث بعدی عمل کنید.
إذا زادک اللّئیم إجلالا فزده إذلالا»[6]
اگر فرومایه بر احترام به تو افزود، بر خواری او افزون کن!
[1] احادیث راجع به فرومایگان بسیار است. برای مطالعهی بیشتر، میتوانید واژهی "اللئیم" را در کتب حدیثی جست و جو بفرمایید. به طور خاص، در کتاب غررالحکم، به این موضوع بسیار اشاره شده است.
[2] تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم - قم، چاپ: دوم، 1410 ق.
ص532[3] همان، ص534
[4] احادیث این بخش هم زیاد بود، فقط دوتا را از باب نمونه آوردم.
[5] تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم - قم، چاپ: دوم، 1410 ق.
ص483[6] همان، ص290
درباره این سایت