سیل پربرکت!

خیلی‌ها نسبت به این سیل ابراز ناراحتی کردند و میگفتند که کاش اتفاق  نمی‌افتاد.

اگرچه تلخی‌هایی هم داشت، امبا من خوشحالم، به چند دلیل:

1. بسیاری از نقاط ایران با کم آبی شدید روبرو بودند، این باران‌ها، حداقل بخشی از منابع آب زیرزمینی رو جبران میکنه. به حدّی که وزیر نیرو برگشته میگه با ترسالی مواجه هستیم. ( ترسالی، متضاد خشکسالی)

2. اگرچه کم آبی داشتیم، امّا مشکل اصلی، در مدیریت آب بود. حالا که آب زیاد شده، فعلا یکی از بهانه‌های مسئولین بی‌خاصیت گرفته شده.

3. بخشی از قشر مرفّه و بی‌دین مملکت کم شد! ( تو اخبار گفت که برای حادثه شیراز پنج میلیارد تومن اختصاص دادن، درحالی این پول، شاید به اندازه‌ی 5تا از ماشین هایی که سیل برد باشه!!! :))) )

4. خیلی ها رو دیدم که یاد خدا افتادند. ذکر خدا در همین حد هم خوبه!

5. از همه مهم‌تر، بی کفایتی این مسئولین روشن شد. یعنی درسته که سیل اومده و عده ای جان باختند. امّا اگر این هزینه‌های جانی و مالی، باعث بصیرت یک ملّت بشه، واقعا ارزش داره. (شبیه زله بم)

پ.ن: امروز داشتم میومدم قم. برای استراحت در مجتمع ارشیا توقّف کردیم. یه عدّه زیرانداز پهن کرده بودند و نشسته بودند.  بعضی از خانم ها هم اصلا حجاب خوبی نداشتند. 

یه دفعه باد اومد و همه فرار کردند تو ماشین و

من و خانومم که تو ماشین بودیم، زدیم زیر خنده!

به خانومم گفتم: تو این عیدی، خدا زده تو نخ نهی از منکر!!