قدیم‌ها وقتی به آیاتی نظیر وَ لَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ»[1] ، إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُم»[2] و . می‌رسیدم، فکر می‌کردم که اگر به خدا و دین خدا کمک کنم، در صورت نیاز، باید خداوند فوج فوج ملائکه را به یاری من برساند و زمین و آسمان گوش به فرمان من باشند و در پایان، وقتی چنین نصرتی را از سوی خدا مشاهده نمی‌کردم، اعتقادم به این آیات کم می‌شد. تا اینکه به این حدیث رسیدم:

تَنْزِلُ‏ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَة»[3]

کمک به اندازه‌ی نیاز نازل می‌شود»

با خواندن آن متوجّه شدم که خدا برای هر نیازی، کمکی در حد همان نیاز می‌فرستد، نه بیشتر.

 

 



[1] حج/40: و همانا قطعا خداوند یاری می‌کند، هرکسی را که او را یاری کند.»

[2] محمد/7: اگر خداوند را یاری کنید، او شما را یاری می‌کند.»

[3] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح) - قم، چاپ: اول، 1414 ق.

ص494



مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها